Karanlığın içinde sesiz bir şelikde yürümeye başladı.Beş on dakka sonra karşıdan kolkola yürüyen iki sevgili gördü.Ne kadar mutlulardı.Hissetikleri duygu hakkında hiç bir fikri olmamıştı.Hayatı boyunca güvendiği kimse bir likte yaşadığı kimse olmamıştı.İmrnerek yanından geçmelerini izled.Parka gidip çocuklar gibi salıncakta sallandı.GÜn ortasında sallansaydı kesin kızarlardı.Ama en çok sevdiği şeydi sallanmak.Karanlığın içinde hafif rüzgar sesi ve salıncağın gıcırtıları.Sallanırken gökyüzüne bakmak ve kımıldadığın için yukardaki ağaç dalları bir bütün gibi görmek.Belki birliktelik,aşk bunları bilmiyordu.Ama hayat ona öfkeyi,öç alma duygusunu ona çok iyi aşılamıştı.Ve tabi yanında çocukluk duygularını.Bir saat sonra hava iyice soğudu ve üzerinde sadece tşört olduğu için üşümeye başladı.Ayağa kalktı ve parkın sessiz kısmına doğru ilerlemeye başladı.Burdan giden yolun kestirme olacapını düşünüyordu.Ama çok karanlıktı ve ay ışığıda ağaçlardan dolayı gölgelere sebep oluyodu.Karanlık artınca aklına bir fikir geldi.Ruh enerjisini toplayarak elinde yayını oluşturdu ve onu önünde tutarak ilerlemee başladı.İşte şimdi etraf aydınlanmıştı.Ama bu sefer hollowları ve meraklı insanları çeke bilirdi.Olsun bi kaç holow temizlemek benim için sorun olmaz diye düşündü.Biraz daha ilerliyince yoldan geçen arabaların sesini duydu ve adımlarını hızlandırdı.parkı sarar demir tellerrin üzerine üzerinden atlamak için elini koymuştuki arkasından bir kadın sesi geldi.
K:yanlızlıktan bu kadar çok mu korkuyon?
T:Hayır.Bunuda nerden çıkarttın.
K:İstersen sana eve kadar eşlik edebilirim
T:Göremediğimin birinin bana eve kadar eşlik etmesimi çok ilginç olurdu.
ardından telden atlıyarak yola çıktı.Tam düşündüğü gibi olmuştu ve ev olduğu yerden görünecek kadar yakındı.Ellerini cebine attı ve sokaklambalarının yarttığı gölgelerine bakarak ilerlemeye başladı.Tam o sırada aynı ses.
K:Bu kadar utangaç olmaman lazım
T:göremediğim birinin bu söylemesi baya enteresan değilmi
bunu söylerken olabildiğince sesini kısıyordu.Yanından geçen olursa problem çıkmasın diye.Ardından evin kapısının yanına geldi.Kapıyı açtı ve tam içeri gircekti ki aynı ses
K:Sana bu kadar eşlik ettiği yeter herhalde.
Tanji birden çılgına dönmüş bir şekilde gülmeye başladı.
T:hahah.Göremediğim biri eşlik ediyor.Sonra da böbürleniyor haa .Sen hiç atla atsineğinin hikayesini duydun mu?
K:Hayır.Biz pek hikaye okumayız.
T:Bİzderken?
K:Şimdilik bu kadar konuşma yeter.Ben gidiyom.
Tanji hafif bi r gülümsemeyle arkasına doğru baktı ve
T:Evede bekleriz.
K:İlerde belki.
Ardından ağır adımlarla içeri girdi ve yatağına yattı.
Gerçekten de yanlızmıyım diye düşünmeye başladı.
Paz Kas. 09, 2008 12:54 pm